Geçer tüm günlerim sefil bir seyr-i ziyanla.
Yağdırdığın hüzünlerimi bari sen anla.
De ki sapla hançerini biraz da sen kanla.
Fariğ değil zira alem ölümden bunca zamanda.
Öyle bir fanus ki bu, öyle bir camdan kafes,
Namümkün almak çarpıntısız bir sade nefes.
Öyle bir bulut ki bu, öyle bedîdar heves,
Nafile vaslolma çabası, yer sadece bulutlara müesses.
Çekincem yazmaya vermediğimdendir değer.
Tenezzül etmem izaha, etmezmişim meğer.
Ne muhatap ne de hatip bu hitabı dinler,
Bir sağır Gök dinleyecek ben yazmadıkça, o da varsa eğer.
